یادمه تو کتــاب فارســـــی قدیمامـــون ســهراب سپهـــری میگفـــت :
چشمـــها را باید شســـــت... شستــــم ولی...
جور دیگر بایــــد دیــــد...دیــــدم امـا...
زیر بــاران باید رفـــــــت...رفتـــــم...
امــــــــــا...
او نه چشـــــم های خیـــس و شستـــه ام را... و نه نگــاه دیگـــــرم را... هیچکـــدام را ندید...
فقـــــط در زیر بـــــــاران با طعنـــــه ای خندیـــــد و گفت...
دیوانـــ ــــه ی بـــ ــاران زده...
:: بازدید از این مطلب : 297
|
امتیاز مطلب : 1
|
تعداد امتیازدهندگان : 1
|
مجموع امتیاز : 1