نوشته شده توسط : علیرضا نفیسی
چند روز پیش رفته بودیم رویان برای کشت سلول از طرف مدرسه. یه خانومی اونجا بود یه چیزای جالبی می گفت. اما از بین همه حرفاش یکیش بدجور فکرمو مشغول کرد.

" سلول ها به صورت توده ای زندگی می کنند. چون اگه جدا از هم باشن از دلتنگی میمیرن!"

حالا ما آدما یه وقتایی پیش میاد روز ها و هفنه ها و ماه ها و حتی سال ها از هم دوریم اما بازم زنده ایم! اون وقت اسم خودمونو میداریم مخلوق برتر خدا. در حالی که از یه سلول هم بی احساس تریم...





:: بازدید از این مطلب : 314
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : پنج شنبه 4 خرداد 1391 | نظرات ()
مطالب مرتبط با این پست
لیست